مجله پزشکی

کمردرد یکی از شایع‌ترین مشکلات بین افراد است که پیر و جوان نمی‌شناسد و افراد بسیاری از آن رنج می‌برند. تنگی کانال نخاعی یکی از شایع‌ترین علل کمردرد است که بیشتر در افراد میانسال و مسن بروز پیدا می‌کند. این عارضه از تنگی کانال نخاعی گردن و کمر ناشی می‌شود.
این عارضه در اثر فرسایش هر دو مفصل فاست و دیسک‌های بین مهره‌ای رخ می‌دهد. خارها یا زائده‌های استخوانی (استئوفیت) در این عارضه در کانال نخاعی ایجاد می‌شوند. مفصل‌های فاست نیز در اثر ابتلا به بیماری مفصلی آرتریت بزرگ می‌شوند و فضای در دسترس ریشه‌های عصبی را باریک‌تر می‌شود؛ این عارضه را آرتروپاتی (بیماری مفصل) فاست می‌نامند که در مواقعی نیاز به جراحی تنگی کانال کمری است.
بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی ، مدتی پس از ایستادن یا راه رفتن دچار درد شدید و افزایش یابنده در ناحیه باسن ، ران و عضلات ساق پا در یک طرف یا دو طرف می‌شوند. تنگی کانال نخاعی می‌تواند منتشر باشد یعنی کل ستون مهره‌های کمری را مبتلا کند یا موضعی باشد و یا در یک ناحیه از ستون فقرات باشد . شایع‌ترین محل تنگی کانال نخاعی ، ناحیه کمری و سپس گردنی است.

تنگی کانال نخاعی بر حسب محل ایجاد به سه دسته تقسیم می‌شود:
نوع مرکزی یعنی تنگی در قسمت مرکزی یا وسط کانال نخاعی ایجاد می‌شود
نوع کناری یعنی در قسمت جانبی مهره ( Lateral recerres ) تنگی وجود دارد
تنگی سوراخ بین مهره ای ( Foraminal ) یعنی سوراخ بین مهره ای تنگ می شود .

جراحی ستون فقرات فقط باید به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار گیرد. با این حال روش های جراحی تنگی کانال نخاع را برای کسب اطلاعات بیشتر از روش های درمان این عارضه میتوانید مطالعه کنید.